Cando o dia chove as ánimas asubían, as ialmas choran e os ventos falan. Parece que as árbores cantan o requiem da nulidade racional e as bágoas do ceo o aleluya do máis acá.
Non hai tempo que non amorriñe a nostalxia, e inverno que desperte a calma.
Non hai tempo que non amorriñe a nostalxia, e inverno que desperte a calma.
